Jak pachne step! – i hirko i medowo,
Łeżyt' w obijmach dywnoji krasy.
Moji nadiji – zori switankowi
Upały w trawy krapljamy rosy.

Pryspiw:
Seredyna lita... W wasylkowij poweni,
Soncem-medom pojeni, hen stepy pływut'.
Oj, tijeji poweni twoji oczi powni,
Ta czomus' ne możu – och! – ja w nych potonut'...

Ne w chram – u step pryjdu ja na switanni.
Nawkruh wse spyt' w sołodkim dobrim sni.
P’janyt' czebrec' chmilnym wynom kochannja,
I dumka łyne w nezabutni dni.

Pryspiw

Pirnaju w powiń i kupajus' w kwitach,
Pływu kriz' wsi peczali i żali.
Spiszu, szczasływyj, szczob tebe zihrity
U cim kutoczku ridnoji zemli.

Pryspiw

Spałachnuły rosy nad pszenycznym kołosom,
Perepiłka zljakano z-popid nih zlita.
Szczo ż to pokotyłosja prudkym synim kołesom?
Newże moji zorjani mołodi lita?..