Prylitaje, prylitaje do krynyci żurawel,
Rozkwitaje makom szczastja des' za trydew’jat' zemel.
Jakszczo choczesz maty szczastja na swojemu na wiku,
Posady w sadku kałynu j kuszcz duchmjanoho buzku.

Pryspiw:
Zacwite kałyna i buzok wesnoju,
Szczob buły u pari my zawżdy z toboju,
Szczob zawżdy kochałys' w pachoszczach wesnjanych,
Jak ota kałyna i buzok duchmjanyj.
Bo buzok j kałyna – to kwitnewa zływa
Spodiwań kryłatych, poczuttiw szczasływych.
Rozkwita kałyna i buzok wesnoju,
Szczob buły szczasływi my wes' wik z toboju.

Prylitaje do kałyny syńookyj sołowej,
Do krynyci prypadaje karookyj żurawel.
I kuje lita zozulja u zełenomu buzku,
I kwituje nasze szczastja u wysznewomu sadku.

Pryspiw

Natipała żowta osiń bilja kłuni konopel.
Połetiw za synju horu karookyj żurawel.
Zaszariłasja kałyna – spohad-med z krynyci p’je,
A buzok stojit' szczasływyj, bo u ńoho para je.

Pryspiw