Ważko buty nezałeżnym wid suspilstwa
Ta wże ne załyszajet'sja niczoho bilsze
Wid tych zakoniw, wid tijeji hidnosti
Wsi prawyła morali mabut' stworeni dlja bidnosti
Żywy, jak choczesz, po swojich zakonach
Abo jdy szukaty prawdy w cerkwi czy w ikonach
Ty nikomu ne treba, wsi tebe ihnorujut'
Na osnowi żałjuhidnosti czesnyj swit budujut'
Tak wsi moji słowa ce woda – pam’jataj jich
Tak wsi moji słowa ce woda – ta ce prawda!
Prohrawajuczy utikajesz ty
Wid sebe samoho oczi chowajuczy
Prohrawajuczy utikajesz ty
Wid sebe samoho oczi chowajuczy!

Pryspiw:
Dawaj, dawaj, dawaj znajdy sebe!
Zminys'! Wseredyni j nazowni.
Dawaj, dawaj, dawaj znajdy sebe!
Zminys'! Wseredyni j nazowni.
Dawaj, dawaj, dawaj znajdy sebe!
Zminys'! Wseredyni j nazowni.
Dawaj, dawaj, dawaj znajdy sebe!
Zminys'!

Ważko buty nezałeżnym wid suspilstwa
Ta wże ne załyszajet'sja niczoho bilsze
Wid tych herojiw połum’janych patriotiw
Jaki systematyczno robljat' z nas idiotiw
Wże nikomu ne treba ni czest', ni sowist'
Wsi zabuły pro powahu dawno, ałe natomist'
Szcze nichto ne zdohadawsja, szczo ne można zwolikaty
Bo ce dolja słabkych – sydity ta czekaty
Tak wsi moji słowa ce woda – pam’jataj jich
Tak wsi moji słowa ce woda – ta ce prawda!
Prohrawajuczy utikajesz ty
Wid sebe samoho oczi chowajuczy
Prohrawajuczy utikajesz ty
Wid sebe samoho oczi chowajuczy!

Pryspiw

Swit cej wże czekaje na tebe,
Nikomu bilsze teper win ne treba...
Swit cej wże czekaje na tebe,
Nikomu bilsze teper win ne treba...
Swit cej wże czekaje na tebe,
Nikomu bilsze teper win ne treba...
Swit cej wże czekaje na tebe,
Nikomu bilsze teper win ne treba!
Znykły słowa, załyszyłys' emociji,
Chto ż my taki? Czy heroji czy złodiji?
Swiżi dumky ne prynosjat' nowoho,
Choczu zwernutysja do tebe odnoho!

Pryspiw