Koły poczynajet'sja doszcz,
Ty czekajesz prychodu soncja.
Ty małjujesz sobi Wesnu
I czytajesz im’ja w pochoronci.
I ne choczet'sja baczyty tych,
Chto smijet'sja i mlije wid szczastja,
Tych do koho pryjszła wesna,
A tobi tak i choczet'sja wpasty.

Pryspiw:
I rozbytysja na druzky...
Kriz' kaminnja ty baczysz zori
Pid kaminnjam łeżaty nawiky,
Znajszowszy swij Łeprozorij.

Żal, toj, chto w nebi sydyt'
Załyszyw czasu tak mało
Prożywszy joho, ne korys',
Żywy tak, szczob aż nebo upało.

Pryspiw

I rozbyłysja na druzky
Ob toj kamiń, szczo buw nad toboju.
Chaj win zam zbyraje zirky
Ti, szczo wpały u twij Łeprozorij.