Ja pryjszow sjudy czerez natowp łjudej
Ja iszow kudys' bez dumok i idej
Szczo robytymu tam, de nemaje mene
Ałe ja znaju toczno, znaju odne

Szczos' zminyłos', szczos' puste u meni
Może zhasły wsi moho sercja wohni
Dohorajut' u ńomu ostanni mosty
Ałe ja znaju toczno, szczo treba ity

Koły ja znajdu, te szczo maju znajty
Koły zupynjus' u swojeji mety
Rozwernu kałendar i puszczu czas nazad
De mynułe – majbutnje, de pered – tam zad

Pryspiw:
I zupynjus', łysz nastane uczora
I rozib’ju ja wikno, szczoby zori
Swojim tepłom roztopyły te more
Spohadiw toho, szczo buło uczora
Te szczo ja baczyw u sni, toji noczi
Te czerez szczo prokydatys' ne choczu
Te szczo naspradi ne wernesz nikoły
Te szczo łyszyłos' u switi "uczora"

Ja projdu po wistrju łeza nerozpłjuszczujuczy oczi
Szcze odna widwerta teza załyszyłas' w łapach noczi
Deń prochodyt' po żetonu, des' uranci, des' na schodach
Zupyływszys' na chwyłynu, des' na schodach perechodu
Rozczynywszys' u prominni ja prochożu czerez wikna
Ja ne możu zupynytys', ja bojus' staty pomitnym
Chtos' zasnuw na pidwikonni i prokynet'sja ne skoro
Chtos' czekaw na mene dowho, chtos' czekaw mene uczora