S'ohodni switło, s'ohodni tepło,
A zawtra wzahali namiczujet'sja pekło.
Łitaje w nebi blida potwora,
I łjud pokazuje swoje obłyczczja chwore.
A po zemli my chodymo razom
I wse, szczo baczymo, ospiwujem ekstazom.
A czy twerezi, czy duże p’jani –
My porywajemos', mow koni rozprjahani.

Pryspiw:
Czyja wyna,
szczo hołowa u nas i dosi durna?
My ne raby –
raby nimi, a my spiwajem pisni!
My szcze ne wmerły!
My szcze żyjem!

Kudy ne treba, tykajem nosa,
Chocza pro posłuhy taki nichto ne prosyt'.
Neełehantno stajemo w pozu,
Zabuwszy, szczo powynen keruwaty rozum.
Beremo w ruky motuzku j myło,
Koły żyttja naturne stało nam ne w syłu.
My tak bahati na kłycz swobody,
Spynoju pidpyrajuczy "wożdej narodu".

Pryspiw