Dychaje lis,
Ptaszka na hiłli
Pisnju spiwaje, szczo tiszyt' mij słuch...
Ja dowho ris –
Jszow czerez cili,
Szczo tiło hartujut' i zmicnjujut' duch...
Tycha rosa
Zib’jet'sja z traw
Krykom "wpered!", drużnym tupotom nih...
Ja tut znajszow
Te, szczo szukaw
Sławu zdobuw i sebe peremih!

Pryspiw:
Mij łycars'kyj chrest –
Moja nahoroda
Za te, szczo ne wpaw, za te, szczo ne wtik!
Mij łycars'kyj chrest –
Jaskrawa pryhoda,
Szczo bude trywaty w meni ciłyj wik!
Mij łycars'kyj chrest!..

Płynut' roky,
Jich zametili
Skroni moji pofarbujut' u snih.
Ja, zawdjaky
Szramam na tili,
W pam’jat' swoju zakarbuju usich
Druziw mojich
Ta worohiw –
Koho łjubyw i koho wbywaw...
Może czohos'
Ja ne zumiw,
Ta ne zhubyw, ne prodaw, ne prohraw...

Pryspiw

Tym, szczo zahynuły, j tym, szczo wyżyły,
Słowo swoje wdjaczno pryswjaczuju!
Chaj woroh zyrkaje oczyma chyżymy,
Nechaj harczyt' – meni ne ljaczno.
Chto wris korinnjam, toj ne złamajet'sja.
Chto maje sterżeń, toj ne zihnet'sja.
Łjubow do materi – najkraszcza poradnycja.
Łjubow do witczyzny – ideja sercja.
Łycars'kyj chrest – widznaka dlja obranych –
Ne zawżdy na hrudjach, a w dijach i zwerszennjach.
Dlja tych, szczo w bojach stawały chorobrymy.
Dlja tych, szczo w ataky zdijmałysja perszymy.
Ja ne widstupytysja wid słowa skazanoho –
Budu derty rukamy, zubamy hryzty!
U switi bahato brudnoho j zaraznoho,
Ałe toj, chto chocze, załyszajet'sja czystym...

Pryspiw