Słowno swet pohasszych zwezd
Słowno słed proszczalnich słez
Tak pustota woszła w moj dom
Cztob nawsehda ostat'sja w nem

Budet nocz' dłynnej, czem żyzń
Budet dom takym czużym
Y budu bol do dna ja pyt'
No nyczeho ne yzmenyt'
Y budu bol do dna ja pyt'
No mne tebja ne woskresyt'

Taet wosk y w tyszyne
Hołos twoj zwuczyt wo mne
Wse najawu łysz' ti wo sne (2)
Y w pustotu łożytsja sneh (2)

Ja zażhu eszcze sweczu
Pamołjus' y proszepczu
O, Hospody proszu prosty
Moy hrechy mne otpusty
O, Hospody proszu prosty
Ee hrechy mne otpusty
Pust' budet ej tepło stoboj
Prymy, sohrej moju łjubow'