Czoho ty, diwczyno, sumna chodysz,
Czomu ne spiwajesz piseń,
Czomu weczoramy u sad ne wychodysz,
Hljadysz na bytu dorohu i niczku i deń?

Tomu sumna chodżu, szczo kraj nasz w newoli,
I pisnju spiwaju sumnu.
A w sad ne wychodżu, ne maju do koho,
Mij myłyj zahynuw w boju.

Jak tjażko zhadaty toj weczir rozłuky,
Jak myłyj iszow do UPA,
Pałki pociłunky, win podaw meni ruku,
Ja buła weseła j sumna.

Tomu ja weseła za wołju narodnu –
Mij myłyj piszow do UPA –
Ja płakat' ne budu, ani sumuwaty,
Bo bude Wkrajina wilna.

Koły ty zhadajesz pro naszych herojiw,
Swoho myłeńkoho spimnu,
A tym, szczo upały, ne zljakałysja boju,
Winok na mohyłu spłetu.

Oj wyjdu i hljanu na tuju mohyłu
I na toj berezowyj chrest.
I skażut', szczo zhynuw mij myłyj u boju
Za wołju, i sławu, i czest'.