Pryhadajesz ti wołoszky, naszi kwity,
Szczo meni wołossja pestyw niżno witer,
Des' na obrij p’janu nicz twerezyw ranok...
Wse mynuło, promajnuło, mow w tumani.

Wse mynuło, promajnuło, mow rozłuka,
Z toho czasu, jak spłełysja naszi ruky.
Ty spodobaw sobi inszu, ja ne proty,
Toż nawiszczo na wesiłlja mene prosysz?

Ja pryjszła, mow ne bołyt' dusza nitroszky,
A w darunok prynesła tobi wołoszky.
Sribnyj dzwin twojich oczej i czysti slozy,
A miż namy zametili i morozy.

Jdesz, zapłakanyj, do szłjubu, wije witer,
Win za mene tobi slozy wytre.
I jak budut' syńooki w tebe dity,
Pryhadajesz ti wołoszky, naszi kwity.

Pryhadajesz ti wołoszky, naszi kwity,
Szczo meni wołoszky pestyw niżno witer,
Des' na obrij p’janu nicz twerezyw ranok...
Wse mynuło, promajnuło, mow w tumani.