Oj na mori ta j na tychij wodi
Tam pławały dwa biłych łebedi.
Wony w szczasti ta w rozkoszi kupałys',
Bo wirneńko miż soboju kochałys'.
De ne wzjawsja czornyj chłopec' na bidu
Ta j zastreływ łebidoczku mołodu.
Rozłyłasja krow czerwona po morjach,
Rozsypałos' biłe pir’ja po łuhach.
Połynuw nasz łebid' biłyj u chmary,
Wże ne znajde sobi druha do pary.
Połynuw nasz łebid' biłyj za riky,
Poterjaw win swoje szczastja nawiky.