kolorowi dumky daruwały nam karmu
swidky żaru podij wse załyszat' na zawtra

koły brudna i ne twoja
a insza tobi myła, i – ne twoja

w swojich rukach ty trymajesz pławłenyj strach – ce dach
wony kydajut' sil, szczo szcze załyszyłas' w jichnich oczach