Tilky-no zbuduwały misto
I nawit' szcze ne wstyłhy joho zasełyty.
A wże prorok Jeremija płakaw nad nym,
Płakaw nad nym, jak nad dawno sporożniłym. (2)

I z kożnoji joho slozy
Todi wyrostało pry wsjakim domi sonce
I wsim kazało, szczo ne sonce wono,
A żowta kulbaba.

I tilky-no sonce promowljało ce jak
Sywe ptastwo obsitało joho zwidusil,
Nazywajuczy sebe (2) kulbabynymy dit'my,
Kulbabynymy dit'my.

Tilky-no zbuduwały misto,
A wże prorok Jeremija płakaw nad nym,
Jak nad dawno sporożniłym.

I z kożnoji joho slozy
Todi wyrostało pry wsjakim domi sonce
I wsim kazało, szczo ne sonce wono,
A żowta kulbaba.

I tilky-no sonce promowljało ce jak
Sywe ptastwo obsitało joho zwidusil,
Nazywajuczy sebe kulbabynymy dit'my.

Ałe warto buło witrowi
Chocza b tycheseńko powijaty
I sywe ptastwo widlitało het'
I wże ne powertałosja nikoły.