Kohda woschodyt sołnce y nad morem
Wse nebo załywaet synewa,
Mi zwukam probużdeńja mołcza wtorym (2)
W predczuwstwyy czudes y wołszebstwa. (2)

Pryspiw:
Y muzika prozracznaja struytsja,
Pronzaet nas
Y upłiwaet wdal.
A mi s toboj –
Kak dwe bolszye ptyci
Yl kak odna neżdannaja peczal.

Ja k nebu wnow' protjahywaju ruky,
Y ti duszoj k nemu ustremłena,
A mne wokruh – łysz' hołosa y zwuky, (2)
Kak budto wsja pryroda włjubłena. (2)

Pryspiw

Y more wdruh predstanet na mynutu
Zahadocznim ożywszym suszczestwom...
Łowłju sebja na misły, czto kak budto (2)
S toboju mi wtoruju żyzń żywem. (2)

Pryspiw