"Oj, chmełju ż mij, chmełju,
Chmełju zełeneńkyj,
De ż ty, chmełju, zymu zymuwaw,
Szczo j ne rozwywawsja?"

"Zymuwaw ja zymu,
Zymuwaw ja druhu.
Zymuwaw ja w łuzi na kałyni
Ta j ne rozwywawsja!.."

"Oj, synu ż mij, synu,
Synu mołodeńkyj,
De ż ty, synu, niczku noczuwaw,
Szczo j ne rozzuwawsja?"

"Noczuwaw ja niczku,
Noczuwaw ja druhu,
Noczuwaw ja u toji wdowyci,
Szczo swataty budu!"

"Oj, synu ż mij, synu,
Ty moja dytyno,
Ne żenysja na tij udowyci,
Bo szczastja ne bude!

Bo wdowyne serce –
Jak osinnje sonce:
Wono swityt', swityt' ta ne hrije,
Wse chołodom wije.

A diwocze serce –
Jak wesnjane sonce:
Oj chocz wono ta j chmarneseńke,
A wse ż taky tepłe".