W twojemu lisi sonce ne sjaje,
W twojemu serci żałju nemaje,
Ty jdesz po żyttju i mrijesz pro zawtra,
Jakoho może ne buty,
Jakoho ty możesz ne znaty
I wse czym żyła do toho,
Szukaty, błukaty...

Iłjuziji na nas nastupajut',
I my ne tikajem,
Bo znajem szczo bude,
Koły jich nemaje:
Wes' swit dlja nas stane,
Nenacze prymara,
Niczoho ne bude –
Ce wse łysz omana.

I os' zawtra nastało,
Jake ty zawżdy chowała,
I switłyj promiń znowu woskres,
Iz temnych twojich nebes.
Ty znowu znajszła syły pidnjatys',
Szczob szczos' zberehty, a szczos' widdaty,
I znowu pity:
Błukaty, szukaty...