Jak poczuju twij hołos w swojich dumkach,
Moje serce w nebo łyne, nacze sribnyj ptach,
I nese mene u piwdennyj kraj,
De pływut' w imli bili korabli.

Pryspiw:
Korabli, korabli w zołotystij imli,
Wy u dołju moju, jak w łehendu wwijszły.
Wy powik prynesły u kochannja i sny
Dywnyj kłekit wesny, korabli.

Na mors'kim uzbereżżi, hułkim, sija twoja postat' –
Synij profil... I bez tebe ja, i bez tebe ja –
Korabel iz mrij, szczo nasnyws' dawno,
Kołychaws' miż chwyl i pirnuw na dno.

Pryspiw