Czornyj mehapolis – utopija w horach
Jak komachy łjudy-kwity
Wsim pojisty, pospaty
Werbłjudy na paczkach, rekłamni bukłety
Bryti łjudy w mersedesach y szansonu kupłety
Zamorożeni dumky
Tut tak mało łjubowi
Widijszły w mynułe dobri sprawedływi heroji
Wraniszni hazety jak pożowkłe łystja
I tilky moje eho, jak zawżdy na misti

Pryspiw:
Chołodni krapłyny rubajut' łeheni i wnyz
Skoro ty pobaczysz doli żartiwływyj kapryz
Nikudy ne ditys' wid zhraji rozbeszczenych dum
Dajte chocz w ostannij raz rozihnaty cej sum

Zawtra bude znowu deń, znowu weczir
Znowu nicz, znowu holi nohy, płeczi
Zim’jati prostyradła, popił w popilnyci
Na kłaptyku paperu znow jakis' durnyci
Dżojstyk w ruci, zaporoszenym okom
Ty prodowżujesz szukaty "błondynku za rohom"
Kupujut'sja kwity – i pid tiji sami nohy
Sława bohu moje eho jak zawżdy na prykoli

Pryspiw

Tretja switowa – sucilne zubożinnja
Nowyj Ikar doła zemne tjażinnja
Hanhstery u filmach prodowżujut' striljaty
Nabahato ranisze sywije czyjas' maty
Chto toj Łenin nowi dity nawit' hadky ne majut'
Z hołowoju jim małjunkiw na stinach wystaczaje
Irrealni sny swojeji syły nabuwajut'
I tilky moje eho nikudy ne znykaje

Pryspiw

Ty idesz po prospektu – smak w chodi i w odeżi
Ty nawczałasja w krutomu zakordonnomu kołedżi
Czołowik tobi potriben jak wełykyj hamanec'
Odnoczasno ty mysływec', pokupec' i prodawec'
Ce ż ne ważko – wyszcze jubku, kruhli oczi, posmichnułas'
I jaka wże tam za wikom – hołowa nawik schytnułas'
Ałe my uże ne budemo z toboju razom
Moje eho nenawydyt' wse falszywo-prekrasne

Pryspiw