Ja na synim neba tli,
Nacze wyszu u petli
Własnorucznoho spłetinnja
Iz ułamkiw żyttjewminnja
Moji wytjahnuti rysy
Smerti żowtoho łycja
Het' tikajut' nacze krysy
Z tonuczoho korablja
I nazowni wystupa wszczent
Zrujnowana dusza moja, wszczent

Pryspiw:
Ni, ja ne hrich, bo szcze maju kryła
I ne składu zarady wtich
Łjubowi czerwoni witryła
I ja ne hrich, bo szcze maju kryła

Skaży meni chto ja, chto ty – u widpowid' smich
Ta łunaje mow mełodija: "Ty hrich, ty hrich"
Skaży koły, w jakij pusteli, mene dyjawoł spokusyw
Na wysoti jakoji skeli, peredi mnoju swit widkryw
"Ty hrich, ty hrich", "Ty hrich, ty hrich", "Ty hrich, ty hrich", "Ty hrich"
I załyszyw na samoti, zi strachom smerti u duszi
Doisnuwaty siri dni w swojemu własnomu bahni
"Ty hrich", "Ty hrich, ty hrich", "Ty hrich, ty hrich", "Ty hrich"

Pryspiw (2)

Skaży meni chto ja, chto ty – u widpowid' smich
Ta łunaje mow mełodija: "Ty hrich, ty hrich"
Skaży koły, w jakij pusteli, mene dyjawoł spokusyw
Na wysoti jakoji skeli, peredi mnoju swit widkryw
I załyszyw na samoti, zi strachom smerti u duszi
Doisnuwaty siri dni w swojemu własnomu bahni

Ja na synim neba tli,
Nacze wyszu u petli
Własnorucznoho spłetinnja
Iz ułamkiw żyttjewminnja
Moji wytjahnuti rysy
Smerti żowtoho łycja
I tikaju nacze krysy
Z tonuczoho korablja
I nazowni wystupa wszczent
Zrujnowana dusza moja, wszczent

Dusza moja wszczent, wszczent...