Ja prokynuwsja rano i znowu poczałosja.
Znowu baczu twoje łehke temne wołossja.
Ty stojisz bilja liżka i błahajesz mene.
Ty stojisz u chałati, szczo dratuje mene.
Ta wstawaty ja ne choczu, bo s'ohodni nedilja
I z toboju ciłyj deń bude bożewilnyj.
Szcze j wołajesz ty sylno, szczo aż wucha zakładaje...
Ce dratuje mene... I widrazu pidijmaje!..

Pryspiw:
Rozprawłju kryła i podali do zirok.
Wid tebe myła... – ce ostannij mij krok!
Ty meni ostohydła! Ja tak bilsze ne możu
I zwałyty zwidsil ja tobi dopomożu.

Ja i dosi pam’jataju, jak my ciłuwałys'...
Smaky pomad twojich na ustach załyszałys'.
Jak ja na diwczat dywywsja, a ty rewnuwała.
Ty meni ostohydła, bo ty w duszu zapała!
A koły ja paływ – ty na mene wołała,
Bo ty też, mabut', zatjahnutys' bażała.
I koły ja spiwaw – ty zi mnoju spiwała...
I mene ce bisyło... Mene ce distało!

Pryspiw

Koły ja dumaw pro tebe, zwisno buwały hodyny.
Buwało j take, szczo buło zowsim parszywo.
Ta meni zaraz dobre, bo tebe porjad nema.
Ja nareszti widpoczynu wid twoho nyttja.

Pryspiw