Duże dawno żyły sobi łjudy...
Kłasni, weseli, cikawi – ne zanudy.
Łazyły po palmach i tomu buły szczasływi.
Buły ne pryczesani, ałe i duże myli.
Bałakały niwroku MO ta BI,
A ŁA tudy zalizło samo po sobi.
Wony todi ne znały, szczo można rozmowljaty
I nijakych prowodiw do sebe ne czipljaty.

Pryspiw:
Mobajł manija...

Teper powernimos' w teperisznij czas,
De słowo MOBIŁA distało wże nas
Pro spokij ta son zabuły my wże...
Koły cja hydota do bisa pide?
Ce słowo wesełe zwuczyt' zwidusjudy.
Joho wże dawno ne możływo zabuty.
Nasze majbutnje u nebezpeci!
Łiky wid c'oho ne u apteci.

Pryspiw

Dzwonyt' diwczyna, mama, tato...
Choczesz utekty, a nikudy tikaty,
Bo razom z toboju twij wirnyj druh!
Chocza i distało tebe wse nawkruh.
Nawit' unoczi spokoju nemaje,
Bo twij tełefon tebe rozważaje.
Ne możesz stojaty, łeżaty, sydity,
Bo treba terminowo pohoworyty.

Pryspiw