Czołowicze mij, zaprjahaj konja.
To ne kiń, a zmij, myhotyt' sternja.
Doberemosja za try hodynoczky
Za stonadcjat' werst do rodynoczky.

Czujesz rode mij, rode, rodońku,
Czom bur’jan piszow po horodońku?
Robotjaszczyj mij z dida-pradida,
Dwir zanedbanyj, Boże prawednyj.

Oj ty ż rode mij, mij ridneseńkyj,
Chocz by wyjszow chto, chocz odneseńkyj.
Szczo ż ce dweri wsi pozamykani,
Czy pryjichały ż my nekłykani?

Dew’jat' deń dusza szcze pruczajet'sja,
A teper wże des' pryzwyczajet'sja.
Tu morkwynoczku, tuju kwitońku
Ne propołesz iz toho switońku.

Łjudy zhadujut' – my nawidałys',
Ot my rodońku, perewidałys'...

Czołowicze mij, zaprjahaj konja.
To ne kiń, a zmij, myhotyt' sternja...