Ty obicjała nareszti zabuty,
Te szczo my narodyłys' jak łjudy,
Te szczo wse nawkruhy – wse nesprawżnje,
I ne robyty nikoły, szczo każesz.

Ty obicjała dowiczne kochannja,
Ty obicjała dowiczne buttja,
Ty poboroła pryrodne bażannja
Tworyty kochannja zarady żyttja.

Ty połjubyła w meni moju syłu,
Łjubyła mene, a ne łjudynu,
Ty ne znajszła chocza b szczos' nemożływe.
Wse te nesprawżnje, brechływe, brechływe!

Pryspiw:
Ty obicjała, czekała, brechała,
Ty ne piszła, załyszyłasja, stała,
Ty łysz stworyłas', pomerła, schowała,
Ałe ż bażaty czomu perestała?

Ja bażaju zamało bażaty
I ne czekaty łysze szczob czekaty.
Ja prysjahajus' na wirnist' na wicznist',
W te szczo złamaju nezłamanu dijsnist'.

Łysz podaruj meni wiru u syłu,
Łysz podaruj meni mozok i tiło
A ja dam tobi pohljad na tebe
J ty zrobysz wse te, szczo robyty ne treba!

Ty połjubyła w meni moju syłu,
Łjubyła mene, a ne łjudynu,
Ty ne znajszła chocza b szczos' nemożływe.
Wse te nesprawżnje, brechływe, brechływe!

Pryspiw