Zahubywszy wiru, pohljadom pustym
Dywyt'sja w powału, hirko płaczuczy.
W samoti pekelnij sered cwiłych stin
Fłetjaw, czyju duszu kupyw herojin.

Sywije wołossja, oczi zapali,
Blidyj kolir szkiry, weny skołeni.
Desjat' dowhych rokiw stomłenyj zwir u pastci,
Namahajet'sja zwilnytysja, ałe bezrezultatno.
Prokydajet'sja z dumkoju: de znajty dozu?
Znachodyt', kołyt', potim kumary łowyt'.

Pryspiw:
Herojin...

Kołys' bidacha żyttjeradisnyj buw, powen nadiji.
Duże wiryw u majbutnje, u nezdijsnenni mriji.
Łjubow buła, hriła june serce i duszu.
Nu, a potim – herojin toj, szczo pestyt' i duszyt'.
Nepodowzi nastała nemynucza załeżnist'.
Propustyw czerez weny majże usju majetnist'.
Krade, łedwe zwodyt' kinci z kincjamy.
Szczo dali? Sujicyd?.. Chrest iz nadpysamy...