Steżka do raju...
Naczebto striła, szczo prahne lotu –
Tak do tebe prahnu ja,
Prorywajusja nemow z-pid lodu –
Switła niżnist' ruczaja.
I nema w meni takoho czaru,
Szczob zhasyt' tepło takoho żaru,
Szczo nese do tebe łysz łjubow moja.

Ta j szuka duszi łehkoho słowa
Na oswidczennja moje,
Da swjatyt'sja myt' ota medowa,
Szczo hirkoju ne staje.
Wże cwitut' haji zełenobrowi,
Wże lita szczasływoji łjubowi
Tam zozulja rozdaje, rozdaje...

Pryspiw:
Ty moho żadannja rajs'kyj plid,
Z łasky-kochannja tilky do tebe mij slid.
Ty miż namy terny ne posij,
Slid'my do tebe steżka do raju w rosi.

Stań dlja mene toju tjatywoju,
Szczo tremtyt' żduczy striły,
Nebesa sumni nad hołowoju
Ty łjubow’ju zapały,
I w raju sołodkoho kochannja
Powinczaje nas jasne switannja,
Tam, de my szcze ne buły,
De my ne buły...

Pryspiw

Ty powir, szczo nam wysokym nebom
Dolja sudżena odna,
Chocz czuttiw swjatych mojich do tebe
Ne obirwet'sja struna.
Doky bude z namy wira nasza,
Bude nam p’janka łjubowi czasza,
Jak mełodija, jak mełodija wyna...

Pryspiw

Steżka do raju w rosi...