Koły odyn, tebe nemaje,
Wse nawkruhy barwy wtraczaje,
Blidne wse bez tepła twoho,
J deń ne zihrije.
Koły nema smichu twoho,
Swit zawmyraje bez ńoho,
J nebo staje czorno-biłym,
A witer bezkryłym.
Sered tysjacz i tysjacz slipych obłycz,
Iz bezodni czużych dumok,
Ja błahaju: zroby łysz krok.

Pryspiw:
Ty – moja. Czujesz, tilky ty moja,
Zawżdy bud' porucz ty,
Ne załyszaj, ne jdy.
Ty – moja. Czujesz, tilky ty moja,
Zawżdy bud' porucz ty,
Ne załyszaj, ne jdy.
Ty – moja.

Ja pryhornu tebe do sercja,
Czujesz, wono nestrymno b’jet'sja.
Obijmy mene tak niżno,
Jak wmijesz łysz ty.
Znajesz, szczo kryhu nedowiry
Ja roztopłju j tepło nadiji ożywe
I budem razom my,
Razom my nazawżdy.
Sered tysjacz i tysjacz slipych obłycz,
Iz bezodni czużych dumok,
Ja błahaju: zroby łysz krok.

Pryspiw

Łysz tebe odnu sered tysjacz slipych obłycz,
Łysz tebe odnu u bezodni czużych dumok.
Łysz tebe odnu ja błahaju: zroby tilky krok!
Ty – moja! Czujesz, ty – moja!

Pryspiw