Koly odyn, tebe nemaye,
Vse navkruhy barvy vtrachaye,
Blidne vse bez tepla tvoho,
Y den ne zihriye.
Koly nema smichu tvoho,
Svit zavmyraye bez noho,
Y nebo staye chorno-bilym,
A viter bezkrylym.
Sered tysyach i tysyach slipych oblych,
Iz bezodni chuzych dumok,
Ya blahayu: zroby lysh krok.

Pryspiv:
Ty – moya. Chuyesh, tilky ty moya,
Zavzdy bud' poruch ty,
Ne zalyshay, ne ydy.
Ty – moya. Chuyesh, tilky ty moya,
Zavzdy bud' poruch ty,
Ne zalyshay, ne ydy.
Ty – moya.

Ya pryhornu tebe do sercya,
Chuyesh, vono nestrymno b’yet'sya.
Obiymy mene tak nizno,
Yak vmiyesh lysh ty.
Znayesh, shcho kryhu nedoviry
Ya roztoplyu y teplo nadiyi ozyve
I budem razom my,
Razom my nazavzdy.
Sered tysyach i tysyach slipych oblych,
Iz bezodni chuzych dumok,
Ya blahayu: zroby lysh krok.

Pryspiv

Lysh tebe odnu sered tysyach slipych oblych,
Lysh tebe odnu u bezodni chuzych dumok.
Lysh tebe odnu ya blahayu: zroby tilky krok!
Ty – moya! Chuyesh, ty – moya!

Pryspiv