Wże druhu dobu
Cej czołow’jaha pase swoju chudobu
Win wże zbywsja z chodu
Tak, win z toho rodu,
Szczo nemaje perewodu,
Ałe win szukaje wohnennu wodu
I ne bida, szczo wyhułjuje swoju chudobu win u misti
Na ziw’jałomu łysti
Win niczoho ne bojit'sja
Chto zmoże szcze tym pochwałyt'sja
Win naprjamu, bez poserednykiw,
W samoho Boha wczyt'sja!
Pid misjacem jmu ne ljaczno
Ta z dachu wpade win wdaczno
I w pyku dast' odnoznaczno
Ałe win żałkuje pro ce
Zawtra wranci pobaczyt' win swoje łyce
I raptom znenawydyt' ce wse.
Joho mriji-nadiji buły het' prostiji
Pryruczyty drużynu
Ta maty maszynu
Ałe ta ne dałasja
A cja prodałasja
Ws'omu je wynuwatcem joho pryjatel Wasja
Ta paskudo drużyna ljahaje pid ńoho
I maszyna łjubyma takoż teper w ńoho
Może, każe, j meni cij twarjuci prodat'sja,
Ałe sprawżni kozaky niczoho ne bojat'sja!
I jakos' raptom win rozumije,
Szczo ce wse
Nezworotnij proces
W joho żytti wże temno tak,
Chocz w oko strel
Pownyj bjezprjedjeł
Zrazkowyj bardel.
Win kruhom syrota
Szczo ne deń – to bida
I nawit' ta kochana sterwa
Zminyła joho na menta!
Wże dawno pora riszaccja
I z żyttjam rozproszczaccja
Ałe sprawżnij kozak nikoły ne zdast'sja!