W prysmerku sadu dwoje stojat',
Słowo znajome powtorjujut' nacze,
Może ce ty, może ce ja,
Może ce junist' widłunjuje nasza.

Tysza torkaje strunu ruczaja,
Tilky i win pro use ne rozkaże,
Może ce ty, może ce ja,
Może ce junist' widłunjuje nasza.

Pryspiw:
My tut stojały, słowa w’jazały,
Słowa czipljały na perełaz,
My tut chodyły, łjubow wodyły,
Czy to kochannja wodyło nas.

Niczka zakryła kryłom temnoty
Szczyru rozmowu, szczo zorjamy w’jaże,
Może ce ja, może ce ty,
Może ce junist' widłunjuje nasza.

Pryspiw

Tak zachotiłos' za neju pity,
Wypyty z neju zachopłennja czaszu,
Może ce ja, może ce ty,
Może ce junist', ta żal, szczo ne nasza.

Pryspiw (3)