Suchaja werbo, suchaja werbo,
Na tobi łystja zełene.
Oj de ż, ty, jidesz, de wid’jizdżajesz,
Ty, mij myłeńkyj, wid mene?

Ne dałeczeńko, moje serdeńko,
Wernus' do tebe skoreńko.
Jak budesz żywa, jak budesz żywa,
Szczoby za mnow ne tużyła.

Jakby ja mała kryła orłyni,
Ja b nauczyłas' litaty.
Ja połetiła b na Ukrajinu
Swoho myłoho szukaty.

Łeczu ja roczok, łeczu ja druhyj,
Swoho myłoho ne baczu.
Oj sjadu, sjadu w wysznewim sadu,
Sjadu ta j hirko zapłaczu.

Oj wyjszła maty z krajńoji chaty,
Swoho synoczka pytaje:
– Oj, synu, synu, szczo za ptaszyna,
W naszomu sadu spiwaje?

– Oj to ne ptaszka, to ne ptaszyna
W naszomu sadu spiwaje.
Oj to diwczyna zaruczenaja
Swoho myłoho szukaje.