Ostannich twojich sliw ne zapysaw
Zhubyw łysty twoji, jich witer wzjaw
Twoje wołossja choczu i usta
Czomu ż jich witer pestyt'?

Pryspiw:
A ne ja
Wilnyj ja
A wesna, wże rozcwitaje traweń
Ty, jak toj dym
Wohnju twoho czomus' nemaje, znaju

Swoho kochannja knyhu prołystaw
Wesna pałyła nas, a ja ne znaw
Zakryw z soboju dweri, ne puskaw
Czomu tak temno stało?

Pryspiw:
Ce buw ja,
Wilnyj ja
A wesna, wże rozcwitaje traweń
Ty, jak toj dym
Wohnju twoho czomus' nemaje, znaju

Pryspiw: (2)
A ja,
Wilnyj ja
A wesna, wże rozcwitaje traweń
Ty, jak toj dym
Wohnju twoho czomus' nemaje, znaju