Wykonawca: Wiktor Pawlik
Wse mynuło, ridna, wse mynuło,
Ne żaliju ja za tym, szczo buło,
Bo kochannju meż w żytti ne maje,
Toj chto wirno łjubyt', toj strażdaje.
Pryspiw:
A żyttja tak prosto ne prochodyt',
Wono b’je mow dżereło zemli,
Z bystryny nese w morja wsi wody,
Prochołodoju wkrywa tepło duszi.
Rozijszłysja dwi steżyny doli,
Bo łjubow pererosła w newołju,
Załyszyłys' tuha i nadija
I toj bil, szczo w serci ja posijaw.
Pryspiw
Ne pobaczymo my bilsze zranku,
Jak zirnyci mrijut' na switanku,
Na czużomu hori bez rozpłaty
Swoho szczastja nam ne zbuduwaty.
Pryspiw