Wykonawca: Wiktor Pawlik
Stojaw spekotnyj deń, ałe na te ja ne zważaw,
Ja buw sered łjudej, sered emocij i bażań.
Krutyłas' hołowa i perechopłjuwało duch,
Ja prosto widczuwaw twij kożen podych, kożen ruch.
Ta chto wona taka? – Tanciwnycja i ne bilsz.
Ta, szczo dołju ne wpiznaje u zakochanij jurbi.
Meni brakuje sliw,
Ja prosto pokochaw ta pizno zrozumiw.
Pryspiw:
Pokłyczu ja i pryjde
Ta tilky z rozumu zwede,
A potim znykne jak dym
I taram-tam i nema z kym.
Pokłyczu ja – wona pryjde
Ta tilky z rozumu zwede,
A potim znykne jak dym
I taram-tam i nema z kym.
A może but' wona ne ta, abo prymaryłas' meni
Ta, nacze zływa zołota, monety padały do nih.
Meni brakuje sliw,
Ja prosto pokochaw ta pizno zrozumiw.
Pryspiw (2)