Duże choczu tobi szczos' skazaty,
Łitajuczy pokazaty.
Duszu switu widkryty,
Sebe dlja neji zminyty.
Pohljanu w twoji oczi,
Ci bezkrajniji noczi.
Namahajus' zhadaty...
Duże choczu tobi szczos' skazaty...

Pryspiw:
Ne mowczy! Ne mowczy!
Rozpowidaj! Ne mowczy, ty...
Chto nebud', pohoworit' zi mnoju!
Ne mowczy, ty!

Pohljad ne w zmozi widirwaty,
Switu ce ne peredaty.
Ce ne realnist', a dywo –
Dity smijut'sja hrajływo!
Jak ja choczu, szczob ty żyła,
Sama sobi howoryła...
Czomus' ne możu pro ce ja spiwaty.
Duże choczu tobi szczos' skazaty..

Szczodnja pered oczyma powstajesz...

Choczet'sja wesny, dowho szcze czekaty...
Kraszcze na paperi jiji namałjuwaty.
Ałe bez tebe wesny tut ne bude.
Ja wże zminywsja. Dywni ci łjudy.
Chotiłos', szczob ty buła wiczno zi mnoju,
Posmiszka twoja prekrasna do bołju.
Dosyt' wustam mojim wże mowczaty.
Duże choczu tobi szczos' skazaty...