Meni wże sim stolit' mynajut'
Szcze j "syła knjazja" nazywajut'
Zaczaw korol moje buttja
Ja misto, Ł'wiw – moje im’ja

Ja z wikom ris, mużniw, micniw
Witaw cariw, byw worohiw
Pryjnjaw nawik, jak swojakiw,
Wirmen, poljakiw i krawciw
Szynkariw, turturiw

Pryspiw:
Szczo stałos' w switi
U dwadcjat' perszomu stolitti
Czomu ty, łjubyj, tak zmarniw
Mij prekrasnyj Ł'wiw
Szczo stałos' w Bożim switi
U dwadcjat' perszomu stolitti
Chto do prowinciji tebe dowiw?
Prohresywnyj Ł'wiw

Mene wid ridnych czasto widbyrały
Na swoju mowu nazwu "Ł'wiw" minjały
Ałe szczoranku prybyrały
Nechłjujiw po zakonu fest karały

Brukiwky łyłys' riwnym skłom moriw
Sp’janiłyj marec tiszyw czas kotiw
Ja nawit' wid tatar widbytysja zumiw
Teper nema spokoju wid szczuriw

Pryspiw

Steływsja podych zapasznoji kawy
A jak muzyky kołys' fajno hrały
Łetiw jich spiw do Widnja j za Dnipro
Teper "hop-stop, zasuń jej pad rjebro"

U moji trywożni sny
Prychodjat' zodczi, w drewnosti majstry
Jich duszi ne znajdut' sobi spokoju
Za stan tworiń, de my żywem z toboju

Je mudrist' i dobri ruky
Szczob hidno żyły dity i onuky
Iz hordistju powik wikiw
Prosławljały Ł'wiw

Je rozum i dobri ruky
Szczob hidno żyły dity i onuky
Iz hordistju powik wikiw
Prosławljały Ł'wiw