Widdzweniła wesna. Kriz' spiwuczi haji
Do rozkwitłoho stepu znow szljach mij prolih.
Ja iszcze mołodyj, chocz na skroni moji
Tychym smutkom osiw biłyj snih, biłyj snih.

Pryspiw:
Szumljat' zełenych wesen prapory.
W nych wse buło: łjubow, i szczastja, j hore.
Moji rowesnyky szcze ne idut' z hory,
A z nymy ja upewneno jdu w horu.

Znowu kłyczut' mene hominływi łany,
Ja idu na toj pokłyk. Mene ne spynyt'.
Ne wtomywsja szcze ja... Ne proochajte syny:
"Bat'ku, bat'ku, tobi wże pora widpoczyt'!"

Pryspiw

Ponad wse ja łjubłju spiw chlibiw zołotych.
Ja dlja nych widdawaw u żytti wse, szczo mih.
...Załyszajte mene u rjadach mołodych,
Chocz na czub mij osiw biłyj snih, biłyj snih.

Pryspiw