Łystja drewńoho duba
Nadi mnoju wid witru szumljat'.
O, diwczynońko łjuba,
Moho serdeńka zhuba,
Czy szcze dowho na tebe czekat'?

Pryspiw:
Ja nesu bil u hory,
De witry poczynajut' swij łet.
Ta zabuw wmyt' pro hore,
Jak pobaczyw nad morem
W sjajwi misjacja twij syłuet.

Sonce w more sidaje,
Tiń wid duba na hory zijszła,
Hostryj bil serce kraje,
Bo kochannja pałaje,
Szczo w umowłenyj czas ne pryjszła.

Pryspiw

Zemłju nicz ohornuła,
Pro kochannja wsi zori surmljat',
W mori chwylja zasnuła,
Ty pro mene zabuła,
I prymusyła serce strażdat'.

Pryspiw