Smerkannja – to muzyka niżna
Połonyła serce do kraju.
Dijmaje wże wichoła sniżna –
Ja w osiń wesnu szcze czekaju.

Pryspiw:
Chmelnoju wesnoju
Kochałys' z toboju,
Serdec' dosłuchałys' byttja.
Szczos' stałos' zymoju –
Swit zastyt' żurboju,
I szczastja spływło w nebuttja.

Buły w nas striczannja do ranku,
Kupałys' w doszczach-zorepadach.
Ty jszow na mij pokłyk – morzjanku,
Nemow łehendarnyj boh Łado.

Pryspiw

Napewne, pozazdryw chtos' duże,
Szczo ja tak kochana toboju.
Jakszczo ty wse toj, nebajdużyj,
Pokłycz że merszczij za soboju.

Pryspiw