A ja pam’jataju szczasłyj twij smich –
My krużljały u wychori walsu.
I wes' biłyj swit isnuwaw łysz dlja nas odnych...
To buw wypusk ostanńoho kłasu.

Pryspiw:
Nam zori morhały z kosmicznych hłybyn,
U dniprows'kych dzerkałyłys' wodach,
Dzerkałyłys' wodach.
Wołodiw mojim sercem łysz ty odyn.
Ja mołyłas' na smich twij i podych.

Meni daruwaw wpodowż dowhych rokiw
Najczariwniszu muzyku smichu.
W nij misjacznyj łyk i widłunnja hromiw, hromiw,
I żinocza wdowołena wticha.

Pryspiw

Orhanyt' w meni twoja muzyka – smich,
Serce niżnistju żywyt' j łjubow’ju.
Neproszczenyj hrich – wbyty muzyku – smich, smich, smich...
Ja smijus', bo kochana toboju.

Pryspiw