Junist' moja – twoji wuhłyny oczi.
A mołodist' – ce burewijni noczi,
Twereza mudrist' rankiw, wełycz dniw,
J chorał ptaszynnyj w szatrach topoliw.

Pryspiw:
P’jemo nektar –
Kochannja trunok dywnyj,
Nastojanyj na
Sonjacznim prominni,
A poczałos' p’janke
Szałene lito
Z twoho darunku –
Kwitky perszocwitu.

My junist' bereżem w żytti ubohim.
Za te uklinno dakujemo Bohu,
Szczo majemo szczasływyj dar duszi –
Toj perszocwit prosławyt' u wirszi.

Pryspiw

Wesełka w swoji barwy wirsz wplitaje.
A z neju wże ptaszynna drużnja zhraja,
Szczoranku wyruszajuczy w polit,
Nad switom rozsiwaje perszocwit.

Pryspiw