Cja zustricz ne persza, ałe j ne ostannja:
My jdem po steżyni w dibrowu kochannja.
Nas kłyczut' rozkwitli sucwittja buzkowi,
J krasa topołyna, i pokłyk łjubowi.

Pryspiw:
Krasa topołyna, liłowist' buzkowa.
I pokłyk, i pokłyk swjatoji łjubowi.
Jdemo do dibrowy, de nas tilky dwoje,
Oboje weseli, szczasływi oboje.

My znowu zustriłys' na tij że steżyni
I słuchały treli weseli ptaszyni.
Ja jszow za toboju, stojaw bilja tebe,
Dywywsja u wiczi błakytni, jak nebo.

Pryspiw

Dawno widcwiły wże sucwittja buzkowi,
Ta my ne zabuły dibrowu łjubowi.
Jdemo do dibrowy steżynoju dywa:
Ja – hordyj toboju. Ty – mnoju szczasływa.

Pryspiw