Zmist żyttja: buty na bystryni,
Porodyty j zrostyty syniw,
Dim zwesty i złelijaty sad,
J do zirok wpław – ni kroku nazad!
A łjubow? A łjubow żywa,
A dusza? A dusza spiwa.
A zemlja? A zemlja rodyt' żyto.
I nechaj torujut' szljach naszi dity.

Chaj trawa oksamytom jaryt' –
My kochannja spłetym wicznu nyt'.
I krasu osjajnu swjat – zemli
W zapowit wpyszem ditjam swojim.
Swit żywyj – bo łjubow żywa,
Bo dusza, bo dusza spiwa,
Bo zemlja, bo zemlja rodyt' żyto,
Bo pid sercem materiw zrijut' dity.

Chaj, jak zawsze, łunajut' pisni
Łysz mażorni, dzwinki, hołosni.
Czas nechaj nyt' swjatu ne porwe,
Szczo jednaje powik wse żywe.
I łjubow, i łjubow żywa,
I dusza, i dusza spiwa,
I zemlja, i zemlja wsja u kwitach,
Bo żywemo wiczno my w naszych ditjach.