Hromadjany, słuchajte nowyny:
Unoczi nad mistom Jahotynom
Prolitała czudernac'ka kulja,
Synja-synja, jak na łobi hulja.
Ne dymiła kulja, ne hrymiła,
Wohnykamy tilky merechtiła,
Siła bilja krajńoji krynyci,
Popyła studenoji wodyci.

Pryspiw:
Szczo ce buło? Mabut' NŁO!
Ni siło, ni wpało –
Po nebu pływło.

Każut', szczo do traktorysta Sawky
Prylitały jakos' enłonawty,
Wsi zełeni, nacze ohiroczky,
Wypały z tariłky, mow iz boczky.
Sawka wyjszow pobałakat' z nymy,
Pryhostyw jich cyharkamy "Pryma".
I tomu zirwałas', każut' fakty,
Sproba miżpłanetnoho kontaktu.

Pryspiw

Kateryna – diwczyna prywitna,
Tilky s'omyj misjac' jak wahitna,
Każut' łjudy – szczo to za chołera,
Ne buło u neji kawałera!
Bidkajut'sja tato i matusja:
"Bidna nasza doneczka Katrusja,
Deń i nicz sydiła z namy w chati –
To mabut' use pryszelci kljati!"

Pryspiw

A szczo NŁO – nichto ne znaje,
Tilky czutka po zemli litaje,
Szczo ne marni ti kosmiczni hosti –
Mabut' budut' rozpuskat' kołhospy!
Nu a nam łyszajet'sja czekaty
I sebe bajkamy hoduwaty.
A szczob ne wtraczaty interesu,
Skażemo spasybi ridnij presi!