Sydżu ja kraj wikoneczka,
Na zori spohljadaju,
Sydżu ja kraj wikoneczka,
I tak sobi dumaju.

Czy pryjdesz, myłyj, ty, czy ni,
Szczo czasto tak meni snyszsja? –
Pidchodżu błyżcze do wikna,
A ty stojisz, smijeszsja.

Łjubow-kochannja, jak toj cwit,
Szczo zrannja rozcwitaje,
Jak toj metełyk nawesni
Najwysoko litaje.

Tak bereżit' sercja swoji,
Szczob ne kochałysja zrannja,
Bo zacwitut' sady nawesni, –
Ne wernet'sja kochannja.