Zaczynaju swij deń z dorohoho im’ja,
Wono jak spodiwana mrija,
Jak chlibowi j soncju mołytwa moja –
Mama-Marija, mama-Marija.
Jak chlibowi j soncju mołytwa moja –
Mama-Marija, mama-Marija.

Czuju kłyczesz mene, jak wychodysz na szljach,
Czoło spodiwannjam zorije,
A lito dostyhłe szepocze w poljach:
Mama-Marija, mama-Marija.

Baczu sywu tebe, berehynju swoju,
W oczach wid Madonny zamrija,
W łjubowi i słowi tebe wpiznaju,
Mama-Marija, mama-Marija.
W łjubowi i słowi tebe wpiznaju,
Mama-Marija, mama-Marija.

Tak jak zmałku mene ponesła w spowytku
Tudy, de w tumani nadija,
Wes' wik moju dołju nese nełehku
Mama-Marija, mama-Marija.
Wes' wik moju dołju nese nełehku
Mama-Marija, mama-Marija.

Wsi horby perejdu, chocz ważka krutyzna
Spoczynu na wyszczij hori ja,
I w biłomu switi powtoryt' łuna
Mama-Marija, mama-Marija.
I w biłomu switi powtoryt' łuna
Mama-Marija, Awe Marija...