Ja chotiw odaryty tebe tepłom
Ta tilky promiń u serci zhasnuw
Ja chotiw podołaty wsełens'ke zło
Ta zamist' c'oho posijaw własne
Ja bażaw poczuty prysmak zwahy
Ta stałosja tak szczo ne zmih
Ja czekaw wid cijeji zymy nasnahy
Ta wranci roztanuw snih

Wse jde jak powynno
Za toboju niczoho okrim potroszczenoho skła
Szukaty prowynnych
U tomu szczo żyttja obmynaje tebe storonoju
U tomu szczo żyttja twoje tilky zastudżenyj bil
(Twoje szczastja złamało kułak ob widczyneni wchody)
U tomu szczo żyttja twoje b’jet'sja w widczyneni wchody

Ja wważaw szczo nastupyt' bożewiłlja
Ta zamist' pryjszow kinec'
Spodiwawsja rany zahojity sillju
Ta mirjaw ternowyj winec'
Rozczynjaw swoji spohady u sumlinni
Topyw swoji chwori dumky
Namahawsja zranku prokynutys' sylnym
Ałe prokydawsja slipym

Wse jde jak powynno
I nemaje niczoho okrim bezporadnoho "ni"
Czekaj jak pohyne
Twoje nezradływe bażannja na chtywim wohni
Twoja nadweczirnja samotnist' szczo znyszczuje dni
Prykmeta twoja tryczi płjunuty w oczi nadiji