Doszczem chołodnym
B’je w obłyczczja,
Osinnim witrom hołos
Kłycze jty, a ty...
A ty u łabirynti sliw,
U wyri fraz j dumok porożnich
U dzerkali oczej pustych, slipych.
I pid nohamy – czużi słowa,
Za wodospadom form
Pustali zmistu,
Taknok chymernyj
Ziw’jałych farb
Małjuje swit

Na perechresti hłuchych kutiw
Widbytkiw sniw majbutnich
Rozirwut' nareszti łancjuh
Obwitrenych spohadiw,
Na perechresti hłuchych kutiw
Znykajut' stiny, pożowkli
Wid marnosti mrij
Skaliczenych spohadiw!

Połum’jam zahsłych zirok
Zalipyt' rozum
Zitliłym łystjam
Zastełyt' pohljad
Mełodija spokoju