Nawkoło tebe – pożeżi,
Tikaty marno – tak treba,
Pidnimesz ruky do neba –
Nikoho porucz, krim tebe

Twij swit znykaje
Miż dwoch wohniw,
Twij swit znykaje...
Zahubysz szljach swij
Miż dwoch wohniw,
Znykajejeje...

Ja kryczatymu tak,
Szczob horłom jszła krow,
Szczob zdawatys' poczutym
Z usich storin
Tisno – ne prodychnesz
Upowilnenyj ruch
I załamani ruky

Ja płutaju slid
Pidminjaju słowa
Hraju w schowanky
Z własnoju pam’jattju
Dosyt' dywna cina
Zabahato rjadkiw
Bezimennych żyttiw
Za nespryjnjatyj doswid