Czerwona krow, b’jet'sja serce.
Meni tak szkoda, szczo zakryti dwerci.
Ja ne możu w nych wwijty.
Nu dawaj że widczyny.

Wpusty mene w swoju kimnatu.
Ja ne budu zowsim zaważaty.
Tak wtomywsja brodyty cymy dworamy.
Ta koły ż zarubcjujut'sja moji rany?

Pryspiw:
Nu de ż zachowała ty kłjuczi?
Możływo zahubyła, a możływo i ni.
Ty wże j sama niczo ne rozumijesz,
Płaczesz wdoma i pro szczos' żalijesz. (wes' kupłet – 2)

Ja proter swoji pidoszwy.
Ja szukaju, naprużuju oczi.
Ja zbywaju nohy w krow,
Możływo ce i je łjubow.

To w żar, to w chołod kydaje mene.
Teper meni tak straszno do tebe pidijty.
Możływo nadisłaty jakis' smsy,
Ta ja zabuw twij nomer i ne znaju adresu.

Pryspiw