Szczo nas chwyłjuje za wiknom
Koły my spym spokijnym snom?
Tut atmosfera nasza,
A tam zowsim inaksza
I nespryjnjatna zahałom.
Tam wsi otrutoju płjujut',
Chwostamy łahidno metut',
De treba kwity sijut',
Dohljanut' i połyjut'
I na mohyłku prynesut'.

Pryspiw:
Tam neliczeno czudes, szczo łynut' iz serdec',
Pro nych my dobre znajem.
Wse – podiji i słowa naprawłeni na nas,
Ta my jich obmynajem.

Spiszat' na pomicz, aż padut',
Łysz dobre radisne nesut',
Porady proponujut',
Zowsim czużych ne czujut',
Niszczo ne robljat' jak-nebud'.

Pryspiw (2)